Jump to content

Դանիել Բրյուլ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դանիել Բրյուլ
գերմ.՝ Daniel Brühl[1]
Դիմանկար
Ծնվել էհունիսի 16, 1978(1978-06-16)[2][3][4][…] (46 տարեկան)
ԾննդավայրԲարսելոնա, Իսպանիա[1]
Քաղաքացիություն Գերմանիա և  Իսպանիա
ԿրթությունDreikönigsgymnasium?
Մասնագիտությունդերասան, ոչ գեղարվեստական գրող, գրող, կինոդերասան, հնչյունավորող և կինոռեժիսոր
ԱմուսինFelicitas Rombold?
Ծնողներհայր՝ Hanno Brühl?
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունDeutsche Filmakademie?
Կայքdanielbruehl.com
 Daniel Brühl Վիքիպահեստում

Դանիել Բրյուլ (հունիսի 16, 1978(1978-06-16)[2][3][4][…], Բարսելոնա, Իսպանիա[1])[7]) գերմանացի և իսպանացի դերասան[8], կինոռեժիսոր, կրկնօրինակող։

Կյանքը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դանիել Բրյուլը բնակվում է և՛ Բեռլինում, և՛ Բարսելոնայում։ Գերմանացի հեռուստառեժիսոր Հաննո Բրյուլի և իսպանացի ուսուցչուհի Մարիա Գոնսալեզ Դոմինգոյի որդին խոսում է գերմաներեն, իսպաներեն, ֆրանսերեն, իտալերեն և կատալաներեն[9][10]։ Բրյուլը մեծացել է Քյոլնում, որտեղ հաճախել է երեք թագավորների գիմնազիան (Dreikönigsgymnasium)։ Ութ տարեկան հասակում ընթերցանության մրցույթում հաղթանակը նրան հասցրել է WDR ռադիոկայան։ Ռադիոհաղորդումների և կրկնօրինակման հետագա դերերին հաջորդել են հեռուստատեսային առաջին աշխատանքները։

1994 թվականին «Սվենի գաղտնիքը» հեռուստաֆիլմում ստացած դերով նա ուշադրություն է գրավել, որի արդյունքում 1995 թվականին ARD հեռուստաալիքի «Արգելված սեր» սերիալում խաղացել է փողոցային երեխա Բենջամինի փոքրիկ դերը։

Բրյուլը առաջին անգամ մեծ կինոէկրանին է հայտնվել 1999 թվականի «Հեքիաթային երկիր» ֆիլմում։ Իսկ հանրային ճանաչում է ձեռք բերել «Գուդ բայ, Լենի՛ն» ֆիլմում գլխավոր դերակատարի՝ Ալեքսանդր Քերների դերի շնորհիվ։ Աշխարհում վեց միլիոն հեռուստադիտող ֆիլմը տեսել է կինոթատրոններում։ Այլ ֆիլմերում, ինչպիսին է «Սուրբ Ծնունդ»-ը Բրյուլը ցույց է տալիս իրեն այլ կողմերից ևս։ «Սալվադոր․ պայքար հանուն ազատության» ֆիլմը, որում Բրյուլը զարմանալիորեն գլխավոր դերն է ստացել, 2007 թվականի իսպանական կինոյի գլխավոր հաջողություններից մեկն է դարձել։ 2008 թվականին Լայպցիգում տեղի են ունեցել «Լիլա, Լիլա» (Մարտին Զութերի համանուն վեպի հիման վրա) ֆիլմի նկարահանումները։ 2008 թվականի «Քրաբաթ» ֆիլմում խաղացել է ավագ վարպետ Տոնդայի՝ Քրաբաթի մոտ ընկերոջ դերը։ Քվենտին Տարանտինոյի Օսկարի առաջադրված «Անփառունակ սրիկաները» ֆիլմում Բրյուլը խաղացել է պատերազմի հերոս գերմանացի Ֆրիդրիկ Զոլլերի դերը։ «Եվա» իսպանական գիտաֆանտաստիկ ֆիլմում գլխավոր դերի շնորհիվ 2012 թվականին Իսպանիայում Բրյուլը առաջադրվել է մի քանի անվանակարգերում։ 2013 թվականին Բրյուլը խաղացել է երիտասար Նիկի Լաուդայի գլխավոր դերը։

2016 թվականին նկարահանվել է «Առաջին վրիժառուն։ Քաղաքացիական պատերազմ» ֆիլմի գլխավոր հերոսի ախոյանի՝ Հելմութ Զեմոյի դերում[11]։

2021 թվականին իր ռեժիսորական դեբյուտի՝ «Հարևանը» ֆիլմի համար Բրյուլը հրավեր է ստացել մասնակցելու Բեռլինի 71-րդ միջազգային կինոփառատոնին [12]։

Բրյուլը համարվում է գերմանական կինոակադեմիայի հիմնադիրներից մեկը (2003)։

2017 թվականին ընդունվել է կինոարվեստի և գիտությունների ակադեմիա, որն ամեն տարի հանձնում է Օսկար մրցանակը։ Դանիել Բրյուլը բնակվում է կնոջ՝ հոգեբան Ֆելիցիտաս Ռոմբոլդի և 2 որդիների հետ Բեռլինում[13][14].[15]։

Ֆիլմագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բրյուլը խաղացել է բազմաթիվ ֆիլմերում, որոնցից առավել հայտնի են «Գուդ բայ, Լենին»–ը, «Անփառունակ սրիկաները»–ը, «Շեֆ Ադամ Ջոնս»–ը, «Կապիտան Ամերիկա։Քաղաքացիական պատերազմ»–ը, և «2 օր Փարիզում»–ը։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Deutsche Nationalbibliothek Record #129255335 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 filmportal.de — 2005.
  3. ↑ 3,0 3,1 Discogs — 2000.
  4. ↑ 4,0 4,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  5. ↑ 5,0 5,1 2003 — European Film Academy.
  6. ↑ 2004 — European Film Academy.
  7. ↑ Կաղապար:Munzinger – Zeit online nennt davon abweichend als Geburtsort Arenys de Munt.
  8. ↑ Daniel Brühl (2012-09-09). «Barcelona: Die Liebe des Daniel César Martín Brühl González». welt.de. Վերցված է 2018-10-7-ին.
  9. ↑ Daniel Brühl in der Gemäldegalerie, Berliner Zeitung, abgerufen am 26. Juni 2020.
  10. ↑ [1] Արխիվացված 2017-12-15 Wayback Machine, news.de, 30. Oktober 2017
  11. ↑ Captain America: Daniel Brühl wird zu Baron Zemo, IGN, 27. Januar 2015
  12. ↑ Wettbewerb – Neugestaltung filmischer Formen Արխիվացված 2021-02-11 Wayback Machine. In: berlinale.de, 11. Februar 2021 (abgerufen am 11. Februar 2021).
  13. ↑ Արխիվացված (Date missing) heute.at (Error: unknown archive URL) in: Heute.at vom 15. Dezember 2016
  14. ↑ DANIEL BRÜHL VERPLAPPERT: Heimliche Hochzeit mit seiner Felicitas. gala.de vom 22. Februar 2018.
  15. ↑ «Vaterfreude bei Daniel Brühl». faz.net. 2020-09-01. Վերցված է 2020-09-01-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Դանիել Բրյուլ» հոդվածին։
 ⛭ 
  Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Դանիել_Բրյուլ&oldid=9940542» էջից